Kontrola osobista może być dokonywana na podstawie art. 15. ust. 1. pkt. 5) Ustawy o Policji. Podobnie, jak przy legitymowaniu, do przeprowadzenia tej czynności ie wystarczy podstawa prawna. POtrzebna jest również podstawa faktyczna – ta czynność musi być uzasadniona czynnościami prowadzonymi przez funkcjonariuszy na podstawie art. 14. tejże ustawy. Tyle o teorii.

W praktyce kiedy funkcjonariusz będzie chciał Ciebie zrewidować, musisz się temu poddać. Ale nadal masz swoje prawa – patrz art. 15d. ust. 2. ustawy.

Podstawowa zasada – art. 15d. ust. 4. pkt. 4) – funkcjonariusz może żądać od Ciebie wydania tego, czego szuka. Zatem najlepsze podejście – zażądaj, żeby powiedział, czego szuka, i mu to wydaj, jeżeli posiadasz, albo nie wydawaj i zażądaj pełnej dokumentacji czynności. Jeżeli posiadasz, unikniesz, przykrości. Jeżeli nie posiadasz, będziesz mieć udokumentowaną bezpodstawną kontrolę dla dochodzenia odszkodowania.

Kontrola powinna być wykonana w sposób możliwie najmniej naruszający dobra osobiste osoby kontrolowanej. Nikt nie ma prawa Ciebie upokarzać czy się nad Tobą znęcać.

O kontroli osobistej szczegółowo pisze art. 15d. Ustawy o Policji. Co ważne? Możesz się domagać udziału osoby zaufanej w tej czynności – art. 15d. ust. 7. Jeżeli ktoś będzie brał w tym udział, może być świadkiem w sądzie, ale też sama jego obecność może wpłynąć na sposób przeprowadzenia kontroli. Z kontroli MUSI być sporządzony protokół, jeżeli tego zażądasz (art. 15d. ust. 9. i 10.) Na sposób przeprowadzenia kontroli osobistej przysługuje Ci zażalenie. Ale masz na to mało czasu – 7 dni. I konieczny będzie protokół z kontroli, więc się go domagaj.